Heel vaak verzuchten vrouwen die ik tegenkom en horen wat ik voor beroep uitoefen: al die lekkere brandweermannen! Ik zou het wel weten…
Het was een zonnige zaterdagmorgen, vroeg voor de zaterdag. Ik zat net met een heerlijk ontbijtje op de bank met de zaterdagkrant erbij. Het leven van de vrijwilliger gaat niet over rozen, het is in elk geval redelijk onvoorspelbaar. Mijn pieper kwam tot leven.
Brandweervrouw zijn betekend niet automatisch dat je verstand hebt van bouwkundige zaken. Het is een vak apart. Om u een indruk te geven: NEN normen, bouwbesluit en ARBO wetgeving geven allemaal richtlijnen over de veiligheid in bedrijven. Waar moet een werkgever allemaal aan voldoen? Het lijkt een oerwoud van regels. Die zijn er op gericht dat men zo veilig mogelijk kan werken en mocht het mis gaan, dan kan de juiste en snelle hulp worden geboden. Of kan men tijdig een gebouw verlaten.
Het lesseizoen loopt nu langzaam op zijn einde. Iedereen maakt zich op voor een welverdiende vakantie. Ook ik ben er wel een beetje aan toe. Je merkt het aan alles, de cursist is vrolijker dan normaal en de bestemmingen van de vakantie worden ook besproken.
Ja, ook ik mocht dit jaar op vakantie. In eigen land had ik een heerlijke stacaravan gehuurd. Samen met een vriend van mij die ook brandweerman en preventist is. Dat beloofde heel wat en in de voorbereiding gingen er een aantal dingen mee in de koffer: een barbecue, kolen, aanmaakblokjes, EHBO doos, blusser, after sun en een zonnebril.
Vroeger, heel vroeger, heb ik gewerkt als brand- en veiligheidswacht. Mijn taak was het om op te letten of de werknemers die met risicovolle werkzaamheden bezig waren, het wel deden volgens de veiligheidsregels die op die plant golden.
Het is fantastisch weer. En dat betekend dus ook dat ik mijn kleding aanpas aan de weersomstandigheden. Lekker luchtig een rok aan, slippers aan de voeten een T-shirt. Heerlijk.
Vandaag had ik een training voor medewerkers van een zorginstelling. Deze mocht ik verzorgen met een ervaren collega die net als ik allround instructeur is. Gelukkig had ik het gedeelte dat ik regelmatig naar buiten mocht, het gedeelte brand. Even genieten van het heerlijk warme weer. Dat gaf weer wat andere problemen maar alla.
Ik had net buiten even een luchtje geschept en was eigenlijk net weer terug bij het leslokaal. Een bakje koffie erbij en we konden beginnen met de tweede groep cursisten. Een herhaling BHV en ik mocht mijn lievelingsonderwerp geven, de ontruiming en brandbestrijding.
Bij de herhalingslessen merk ik het vaak: mensen zijn bang. Bang om 112 te bellen! Want stel je nu voor, dat iemand aan de andere kant van de lijn je verteld dat je het niet had mogen doen.